Election Day
Blijf op de hoogte en volg Carmen
08 November 2016 | Verenigde Staten, Logan Square
Want dat is het vandaag! Als jullie dit lezen zal de uitslag al bekend zijn, maar op dit moment is het nog spannend! De stand nu is 201 kiesmannen voor Trump en 197 voor Clinton. We hebben net even CNN zitten kijken maar dat was te eng om naar te kijken dus dat hebben we afgezet...
Ik dacht ik zal er eens voor gaan zitten om jullie wat meer te vertellen over wat ik allemaal heb meegemaakt hier! De ijshockeywedstrijd van vorige week spande inderdaad de kroon met Amerikaansheid. Meteen toen de wedstrijd begon stond de mascotte (een zwarte havik natuurlijk) al naast ons met een hele grote trom die een oorverdovend geluid maakte, en het hele stadion ging er los op met "let's go hawks, let's go hawks!" En dat hielp want ze wonnen met 4-0. In de pauzes (de wedstrijd is 3 keer 20 minuten) was er een kiss-cam op het grote scherm, een estafetteparcour op het ijs voor de ieniemini-ijshockeyers in spe, een jackpot die op het eind op 20.000 dollar stond geloof ik... De ijshockeyers zelf waren niet zo handsome als ik verwacht had maar toch was het wel heel leuk om naartoe te gaan!
O ja, ik was de vorige keer dus vergeten dat ik een tripje naar Boston heb gemaakt! Dat was eind september. Julia, het studiegenootje dat ik ging bezoeken, is nu alweer terug in Nederland. Toen was ze haar stage aan het afronden maar toch had ze tijd om mij de stad te laten zien :) Ze zei dat ze het niet per se een fijne stad vond om in te wonen, ook al is het centrum en de haven heel mooi met veel historische gebouwen en leuke straatjes. Een collega van me hier heeft er ook gewoond en zij zei dat de sfeer er gewoon heel anders is onder de mensen, dat ze geslotener zijn bijvoorbeeld. Dat is hier wel anders! Ik heb al zo veel mensen leren kennen die allemaal even open zijn en geïnteresseerd in waar ik vandaan kom en zo. Maar de vissoep kunnen ze hier waarschijnlijk niet evenaren: geserveerd in een kom van brood :D Verder zijn de lekkerste dingen die ik tot nu toe op heb taco's (heel anders dan hoe je ze in Nederland eet!), Thaise noedels in een ondergronds tentje waar ik nooit gekomen was als mijn collega's het niet kenden en die superlekkere huge-ass vegaburger met avocado waar ik geen foto van gemaakt heb...! En pepernoten, maar die waren niet van hier :)
Vorige week vrijdag ging ik naar een voorstelling van mijn dansschool, of beter gezegd van hun dansgezelschap en alle kleine talentjes die er in opleiding zijn. Ik zit in mijn dansles samen met meisjes van 13-14 denk ik en dat was op het begin heel raar maar ze zijn zo goed!! Hun hele leven draait om het dansen en dat straalt er ook echt van af. Maar ik ben zelf in de tussentijd ook wel vooruitgegaan in de stijl die ik hier doe :) Het is contemporary jazz en dat is best anders dan wat ik normaal doe maar juist leuk omdat ik er nieuwe dingen door leer!
Wat ik het leukst vind aan Chicago zijn de mooie musea, het lekkere weer, de farmers markets, de gezellige cafeetjes, hoe schoon het op de meeste plekken is en hoe breed de straten, de herfstblaadjes nu! Ik kan me herinneren dat ik op het begin nog zo veel weerstand voelde tegen wat ik hier allemaal zag: de gemakzucht van de mensen, de grootsheid van de gebouwen, alle advertenties en restaurantjes en winkels die constant roepen om je aandacht. Maar daar ben ik immuun voor geworden lijkt het wel. Wat heel fijn is maar aan de andere kant ook wel zorgwekkend.. ;P Ik bedoel dat ik merk dat je zo snel gewend raakt aan dingen waar je het eigenlijk niet mee eens bent, of waar je je eerst niet in kon vinden. Je vindt er gewoon je weg in. Dat is wat ik hier heb gedaan! En nog steeds aan het doen ben. Ik zou nog jaren hier kunnen wonen en me nog steeds een ontdekkingsreiziger kunnen voelen. Maar dat ga ik niet doen hoor, ik kom gewoon weer terug naar ons kikkerlandje, maar wel een heel grote ervaring rijker!
Heb ik al verteld dat ik waarschijnlijk een artikel ga publiceren over mijn onderzoek? :) :) Morgen is de deadline voor het insturen van de eerste resultaten. Dus spannend of het geaccepteerd gaat worden!
Vrijdag komt Thomas langs! Hij is nu in San Diego voor zijn werk en hij vliegt over Chicago terug, met een overstap van een halve dag dus komt hij even de stad verkennen :) Hij komt om 4.30 aan dus we gaan proberen op tijd te zijn voor de zonsopgang van achter het meer ;)
Ik ga nu stoppen want het wordt te spannend met de verkiezingen en ik weet niet wat ik moet schrijven als de uitslag straks bekend is. Het is nu 232 tegen 209 voor Trump vs Clinton. Pfffff.........
Maar de conclusie van dit hele verhaal is dat het met mij in ieder geval goed gaat, ik hoop met jullie ook!
Liefs, Carmen
PS. Ik schreef dit gisteren maar toen lag de website er ineens uit dus upload ik het nu pas. Ik zal maar niks extra zeggen :S
Ik dacht ik zal er eens voor gaan zitten om jullie wat meer te vertellen over wat ik allemaal heb meegemaakt hier! De ijshockeywedstrijd van vorige week spande inderdaad de kroon met Amerikaansheid. Meteen toen de wedstrijd begon stond de mascotte (een zwarte havik natuurlijk) al naast ons met een hele grote trom die een oorverdovend geluid maakte, en het hele stadion ging er los op met "let's go hawks, let's go hawks!" En dat hielp want ze wonnen met 4-0. In de pauzes (de wedstrijd is 3 keer 20 minuten) was er een kiss-cam op het grote scherm, een estafetteparcour op het ijs voor de ieniemini-ijshockeyers in spe, een jackpot die op het eind op 20.000 dollar stond geloof ik... De ijshockeyers zelf waren niet zo handsome als ik verwacht had maar toch was het wel heel leuk om naartoe te gaan!
O ja, ik was de vorige keer dus vergeten dat ik een tripje naar Boston heb gemaakt! Dat was eind september. Julia, het studiegenootje dat ik ging bezoeken, is nu alweer terug in Nederland. Toen was ze haar stage aan het afronden maar toch had ze tijd om mij de stad te laten zien :) Ze zei dat ze het niet per se een fijne stad vond om in te wonen, ook al is het centrum en de haven heel mooi met veel historische gebouwen en leuke straatjes. Een collega van me hier heeft er ook gewoond en zij zei dat de sfeer er gewoon heel anders is onder de mensen, dat ze geslotener zijn bijvoorbeeld. Dat is hier wel anders! Ik heb al zo veel mensen leren kennen die allemaal even open zijn en geïnteresseerd in waar ik vandaan kom en zo. Maar de vissoep kunnen ze hier waarschijnlijk niet evenaren: geserveerd in een kom van brood :D Verder zijn de lekkerste dingen die ik tot nu toe op heb taco's (heel anders dan hoe je ze in Nederland eet!), Thaise noedels in een ondergronds tentje waar ik nooit gekomen was als mijn collega's het niet kenden en die superlekkere huge-ass vegaburger met avocado waar ik geen foto van gemaakt heb...! En pepernoten, maar die waren niet van hier :)
Vorige week vrijdag ging ik naar een voorstelling van mijn dansschool, of beter gezegd van hun dansgezelschap en alle kleine talentjes die er in opleiding zijn. Ik zit in mijn dansles samen met meisjes van 13-14 denk ik en dat was op het begin heel raar maar ze zijn zo goed!! Hun hele leven draait om het dansen en dat straalt er ook echt van af. Maar ik ben zelf in de tussentijd ook wel vooruitgegaan in de stijl die ik hier doe :) Het is contemporary jazz en dat is best anders dan wat ik normaal doe maar juist leuk omdat ik er nieuwe dingen door leer!
Wat ik het leukst vind aan Chicago zijn de mooie musea, het lekkere weer, de farmers markets, de gezellige cafeetjes, hoe schoon het op de meeste plekken is en hoe breed de straten, de herfstblaadjes nu! Ik kan me herinneren dat ik op het begin nog zo veel weerstand voelde tegen wat ik hier allemaal zag: de gemakzucht van de mensen, de grootsheid van de gebouwen, alle advertenties en restaurantjes en winkels die constant roepen om je aandacht. Maar daar ben ik immuun voor geworden lijkt het wel. Wat heel fijn is maar aan de andere kant ook wel zorgwekkend.. ;P Ik bedoel dat ik merk dat je zo snel gewend raakt aan dingen waar je het eigenlijk niet mee eens bent, of waar je je eerst niet in kon vinden. Je vindt er gewoon je weg in. Dat is wat ik hier heb gedaan! En nog steeds aan het doen ben. Ik zou nog jaren hier kunnen wonen en me nog steeds een ontdekkingsreiziger kunnen voelen. Maar dat ga ik niet doen hoor, ik kom gewoon weer terug naar ons kikkerlandje, maar wel een heel grote ervaring rijker!
Heb ik al verteld dat ik waarschijnlijk een artikel ga publiceren over mijn onderzoek? :) :) Morgen is de deadline voor het insturen van de eerste resultaten. Dus spannend of het geaccepteerd gaat worden!
Vrijdag komt Thomas langs! Hij is nu in San Diego voor zijn werk en hij vliegt over Chicago terug, met een overstap van een halve dag dus komt hij even de stad verkennen :) Hij komt om 4.30 aan dus we gaan proberen op tijd te zijn voor de zonsopgang van achter het meer ;)
Ik ga nu stoppen want het wordt te spannend met de verkiezingen en ik weet niet wat ik moet schrijven als de uitslag straks bekend is. Het is nu 232 tegen 209 voor Trump vs Clinton. Pfffff.........
Maar de conclusie van dit hele verhaal is dat het met mij in ieder geval goed gaat, ik hoop met jullie ook!
Liefs, Carmen
PS. Ik schreef dit gisteren maar toen lag de website er ineens uit dus upload ik het nu pas. Ik zal maar niks extra zeggen :S
-
09 November 2016 - 16:16
Manuela:
Goh. Nooit gedacht dat Amerika zo leuk en zo knus zou kunnen zijn. Tenminste dat gevoel krijg ik wel door jou verhaal. Toevallig is Isabel van plan een spreekbeurt over Amerika te houden. Wie weet kan ze jou eens bij terugkomst gaan interviewen ;-) Jammer van de Election Day.
Succes met je publicatie. Dat zou leuk zijn! Ben benieuwd naar de aortaklep. Groetjes van ons allen. <3 Ook aan Thomas ;-) -
09 November 2016 - 16:45
Peter:
Dag Carmen,
wat een uitgebreid verslag weer, onder andere over de dag die ik liever anders had zien aflopen. De man zelf heeft nu geen moeite met de uitslag. De AEX index op de beurs in Amsterdam staat momenteel op hetzelfde niveau als voor de verkiezing, en dat verbaast me. Ik ben benieuwd hoe "alles" zich ontwikkelt in de komende jaren.
Fijn dat je zo thuis voelt in de joe-es-ee. Ik ben benieuwd hoe je NL opnieuw ervaart als je in december terugkeert. Ik kan me herinneren van mijn eerste keer een paar weken naar de USA in de jaren zeventig dat ik bij terugkomst hier het landschap en de wegen en land- en stadinrichting etc ongelooflijk krap, klein, compact, benauwend bijna vond. Maar ook aan dat gevoel wen je en na een tijdje weet je niet beter. Ik voel me hier prima thuis.
Groeten en het beste gewenst. -
09 November 2016 - 18:29
Natascha:
Heee Carmie!
Klinkt weer leuk hoor, wat vet dat je een artikel hebt opgestuurd! Ben heeeel benieuwd idd wil hem graag lezen :) Jammer alleen dat de ijshockeyers niet zo knap waren.
Dahaag veel plezier! -
09 November 2016 - 20:46
Carmen Blanken:
Dankjewel voor de reacties :) -
09 November 2016 - 23:58
Diny:
Wat een spanning was dat hè! Heel bijzonder dat jij dat van zo dichtbij meegemaakt hebt!! Leuk om je stukjes te lezen, Carmen. Je kunt echt leuk schrijven.
Geniet van je laatste maand daar, fijn dat je toch nog terug wilt komen.( En leuke ijshockeyers zul je hier ook wel hebben .)
-
12 November 2016 - 12:34
Loes:
Cool Carmen! Klinkt echt goed, leuk dat je zoveel onderneemt en ervaart daar. We brengen je als terug hier bent wel weer bij wat wel en niet normaal is ;-) Geniet nog daar!! Liefs -
21 November 2016 - 15:22
Carmen Blanken:
Aah zo leuk om te horen dat jullie mijn stukjes waarderen :) En een hele geruststelling dat jullie de taak op je nemen om me her op te voeden als ik weer terug ben. Nou ja, in ieder geval Loes dan.... Liefs terug! En sorry voor het late reageren, ik had het natuurlijk allang gezien maar op mijn telefoon iets terug schrijven is zo irritant op deze site :P
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
